Afgelopen december verscheen de jaarlijkse Staat van het Onderwijs, afkomstig van de Onderwijsinspectie. De conclusie van deze rapportage is dat de jarenlange terugloop van de taal-, rekenen burgerschapsvaardigheden een halt toegeroepen moet worden. Wie kan hierop tegen zijn? Mede door de coronacrisis is verschraling van het onderwijs opgetreden. Volgens de inspectie is een trendbreuk nodig om de neerwaartse spiraal van de kwaliteit van de basisvaardigheden te keren. Dat is niet alleen broodnodig om jongeren volwaardig mee te kunnen laten doen in de maatschappij, het is ook haalbaar.
Tijdens en na mijn studie ben ik een echte taalfanaat geworden. Recht is immers taal en ik herken mij volledig in de titel van het boek ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’. In de ruim acht jaar die ik werkzaam ben in het onderwijs heb ik de taalvaardigheid van studenten (en van collega’s!) achteruit zien gaan. Zelf ben ik natuurlijk ook niet foutloos, maar ik streef er wel naar. En fouten maken mag. Maar gebeurt dat uit onwetendheid, gemakzucht of haast? Wat maakt het eigenlijk uit of je cybersecurity of cyber-security schrijft? Ben je opzoek of op zoek naar regels over brandveiligheid? Als je op deze slakken zout legt, ben je dan een taalnazi?
> Lees ook Ben zijn vorige blog: Technologie en democratie
De resultaten van studenten op het gebied van taal staan onder druk. Spreek- en WhatsApp-taal banen zich een weg naar het schrift. Wat vroeger fout werd gerekend, kan tegenwoordig als correct Nederlands door de beugel. Taal is een manier om je te uiten, om woorden te geven aan je gedachten. Regelmatig zie ik e-mails en portfolio-opdrachten waar in de eerste alinea al drie taalfouten staan. Dat leidt af van de inhoud. Ierland en Zweden hebben laten zien dat verbetering van de basisvaardigheden binnen een aantal jaren mogelijk is door samenwerking tussen meerdere grote spelers rond het onderwijs. Forse investeringen in de vakinhoudelijke en didactische expertise van docenten zijn daarvoor een minimumvereiste. Docenten bepalen immers de kwaliteit van het onderwijs.
Hoe zit dat met het taalonderwijs in de securitybranche?
Hoe zit dat met het onderwijs in de securitybranche? Is er een heldere visie op het gebied van taal en zijn hiervoor concrete doelen gesteld? Wat verwachten we van de professionalisering van securitydocenten en op welke manier krijgen zij (indien nodig) mogelijkheden om zich te ontwikkelen?
Ten slotte (of is het tenslotte :-)): taal is ons belangrijkste communicatiemiddel. Met een betere taalbeheersing vergroot je je communicatievaardigheid. Hierdoor kun je jezelf beter uitdrukken en ben je beter in staat de ander te begrijpen, en de ander jou. In tijden van toenemende polarisatie tussen (bevolkings)groepen kan dat zeker geen kwaad.
Mr. Ben den Tuinder is docent recht bij de opleiding Safety & Security Management en onderzoeker bij het lectoraat Weerbare Democratie van Hogeschool Saxion.
tel.: 030-4100677.
Volg Security Management op LinkedIn
