Wie de artikelen van de afgelopen cctv themanummers nog eens doorleest, komt tot de conclusie dat ze vooral over techniek en veronderstelde veiligheid gaan. De camera’s zijn allemaal slim of worden nog slimmer. Misschien worden ze in de toekomst nog wel slimmer dan u en ik. Camera’s krijgen geluid, zijn ‘geïntegreerd’ of ‘IP gebaseerd’ of worden gebruikt voor safety toepassingen.
Wie probeert om de doelen van de camera’s te achterhalen komt helaas niet veel verder dan vage definities als ‘te weten wat er gaande is’, ‘in control zijn’, ‘toezicht houden’, ‘achteraf duidelijkheid te geven’ en een heleboel technisch blabla waarom camera’s UHD, 4K, VLAN, VSAAS en PTZ moeten. Maar ja, ze geven spannende beelden voor de reconstructie zoals vorig jaar met het uit de hand gelopen – maar niet door de camera’s voorkomen – steekincident met dodelijk gevolg op het Corbulo college. Blijkbaar waren we niet ‘in control’, maar het gaf slechts ‘achteraf duidelijkheid’. Handig. Maar niet meer dan dat.
Eigenlijk maken we nog steeds dezelfde fouten als tien jaar geleden, zoals bij het schietincident op het Haagse Terra college in 2004. Ook toen konden de camera’s dat niet tegenhouden en kwamen de beelden alleen maar van pas voor de bewijsvoering en reconstructie. Welke school durft nog te beweren dat camera’s de veiligheid verhogen?
>> Lees ook Civis Sollicitus: Heerlijke nieuwe wereld
>> Lees ook Civis Sollicitus: Controlesamenleving
Maar redding is nabij. We gaan nu ongewenst gedrag voorspellen. Laten we het legertje predictive profilers voor de musea en de gedragsdetectie-algoritmes maar eens op scholen gaan inzetten. Natuurlijk, een wild gebarend individu met een stanleymes tussen het rustige museumpubliek is gemakkelijk te profileren. Maar een binnenvetter in de happy crowd van een schoolplein?
Camera’s maken ons lui. Het is te verleidelijk geworden om achterover te gaan hangen tot er wat gebeurt waarna de dader wordt opgespoord en streng gestraft om ons gekwetste rechtsgevoel te balsemen. In de media wordt vervolgens uiteraard grootschalig kond gedaan van dit camerasucces. Alleen jammer voor de slachtoffers, want die hadden niets aan die camera’s. Shit happens.
Ik vrees dat leveranciers en gebruikers van cctv terecht zijn gekomen in een schemergebied waar ze niet meer begrijpen waar ze mee bezig zijn. Leveranciers verhullen dat graag met hightech gadgets waaromheen een waan van technologische onfeilbaarheid is gespind. Gebruikers geven de voorkeur aan vage, nietszeggende doelen waardoor je achteraf nooit kunt aantonen dat het niet heeft gefunctioneerd zoals bedoeld. Daardoor is cctv in Nederland een oplossing geworden die per definitie werkt. Succes verzekerd en iedereen tevreden!
Camera’s. Makkelijker kunnen we het niet maken. Het is al moeilijk genoeg.
Dit blog is gepubliceerd in Security Management 10/ 2015.