Vertrouwen
Vertrouwen
Je hebt wel eens van die momenten dat je ‘het' ineens ziet. Mij gebeurde het tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Nederlandse Veiligheidsbranche, waar voorzitter Laetitia Griffith in haar nieuwjaarsrede de aanwezige minister van Veiligheid & Justitie onder andere verzocht om aandacht voor de inhuur van private organisaties op gemeentelijk niveau en zij nog weer eens een plek opeiste in de veiligheidsketen voor de veiligheidsbranche, waarna Ivo Opstelten deze strakke voorzet vervolgens als een volleerde spits beheerst inkopte.
Niet alleen door zijn persoonlijke aanwezigheid toonde Opstelten zijn vertrouwen in de branche, ook in zijn toespraak stak hij dit niet onder stoelen of banken – ‘Waar de branche mee bezig is wekt vertrouwen'- en deelde hij diverse pluimen uit aan de Nederlandse Veiligheidsbranche, die volgens hem een belangrijke bijdrage levert aan de veiligheid in Nederland. ‘Dat moeten we zo houden en uitbreiden.'
Hierbij stond de minister expliciet stil bij de informatie-uitwisseling tussen politie en branche die steeds meer van de grond komt. En over de eventuele uitbreiding van de bevoegdheden van particuliere beveiligers liet hij weten op korte termijn met uitsluitsel te komen over het idee om de ‘winkel boa' van handboeien en pepperspray te voorzien. Maar dat hij dit aanstipte, was al veelzeggend.
Ten slotte ging hij gretig in op de uitnodiging van Griffith om op korte termijn te gaan praten over het voor de branche zo heikele punt van het verschil in opleidingseisen en bevoegdheden tussen boa's en particuliere beveiligers.
Toen Griffith de minister bedankte zag ik ‘het'. Hier stond de publiek-private samenwerking van de komende jaren in levende lijve voor mij: de voorzitter van een branche waarvan de traditionele markt (manbewaking) onder druk staat en dus de bakens verzet richting publiek domein, en een bezuinigende minister die taken wil en moet afstoten (politie, evenementenbeveiliging, verkeersregelaars) en dus blij is met een betrouwbare partner.
Maar eerlijk is eerlijk, de branche heeft dit vertrouwen ook wel verdiend met de koers van de afgelopen jaren: zelfregulering met verschillende keurmerken, een gedegen strategisch beleidsplan, en het aantrekken van zwaargewichten als voorzitter.
Met de huidige VVD-bewindslieden op het ministerie van V&J, aangevuld door partijgenote Griffith, die gedrieën het kabinetsmotto ‘Nederland moet veiliger worden' (vergelijk Laetitia Griffith in Security Management 12, 2011: ‘Ik wil Nederland veiliger maken') uitdragen, lijkt de Nederlandse Veiligheidsbranche 2012 met vertrouwen tegemoet te kunnen zien.
Arjen de Kort, Hoofdredacteur Security Management, adekort@kluwer.nl. Deze column is verschenen in Security Management januari/februari 2012, nummer 1/2.
