Laatst was ik op een congres. Voor mijn beroepsgroep bestaan eigenlijk geen specifieke congressen en studiedagen maar de organisatie bediende onbedoeld toch de doelgroep waartoe ik behoor. Ik zag ook nogal wat collega’s in de zaal, sommigen zelfs vermomd met een stropdas.
De dag ging over security en het is altijd vermakelijk te horen hoe de sprekers denken dat wij professionals te werk gaan. Zoals overal in het bedrijfsleven zien we een voortschrijdende automatisering en internationalisering. Waar we vroeger spraken over het zetten van een kraak, afpersing of diefstal hebben we het nu over ransom attacks, phishing en hacking.
Loopbaanontwikkeling
Het is een groeimarkt. Vroeger lag het geld in de kluis, maar daar valt nu weinig meer te halen. Ze zijn goed beveiligd terwijl er ook niks meer in ligt. Tegenwoordig zijn er eigenlijk nog maar twee manieren om een fatsoenlijk inkomen te verwerven: je werkt je zelf op naar de top en berooft daar de organisatie met instemming van de raad van commissarissen van een substantieel deel van de omzet, of je past de eervolle manier toe.
Zelf heb ik voor het laatste pad gekozen. Vaak denken mensen dat dit de gemakkelijkste weg is maar niets is minder waar. Ik ben op de werkvloer begonnen met inbraken en het beroven van oude dametjes. Zwaar werk dat kan ik u vertellen, met soms bedroevende arbeidsomstandigheden. Vaak ongunstige werktijden, zwaar gereedschap en een relatief grote kans op bedrijfsongevallen. Het is dan ook vooral iets voor jonge mensen aan het begin van hun loopbaan. Zoals in de meeste carrières is het streven meestal toch om uiteindelijk vanachter een bureau je werk te kunnen doen.
Sabbatical
Tijdens mijn sabbatical van drie jaar in Vught was ik in de gelegenheid om aan mijn mid career education invulling te geven. Tegenwoordig werk ik, zoals de meesten, alleen nog aan mijn pc. Gunstige tijden, variabele werkplek, veel beter allemaal.
Maar goed, af en toe bezoek ik dus zo’n congres om te zien wat de laatste ontwikkelingen binnen onze doelgroep zijn en hoe we daar op kunnen anticiperen. Bij de overheid zijn de ontwikkelingen positief. De automatiseringssystemen daar hebben helemaal geen hackers nodig en overheidsfunctionarissen houden vooral lezingen waarin zij hun verwondering uitspreken over wat er allemaal gebeurt tegenwoordig. Het resultaat van veel vergaderen door talloze diensten en ambtenaren leidt tot conclusies als “substantiële dreiging” en tot komische tv spotjes, niets om je zorgen over te maken dus.
Bedrijfsleven
In het bedrijfsleven ligt het iets lastiger, sommigen daar doen echt iets aan beveiliging, maar doordat ze alles aan contractors, flexwerkers en zzp’ers uitbesteden hoef je niet eens meer in te breken om overal bij te kunnen. Het meest hoopgevend vind ik toch wel dat cybercrime als het kennisdomein van de jonge generatie wordt gezien. U weet: de jeugd heeft de toekomst. En zolang dat waar is, hebben wij het heden.
Dit blog is gepubliceerd in Security Management 09/ 2015