Wie is de baas? Een computergroothandel heeft de security organisatorisch goed op orde en er is sprake van een hoge security awareness. Desondanks verdwijnen er uit het centrale magazijn ineens een aantal laptops. Reden voor een onderzoek.
Een computergroothandel met een centraal magazijn heeft de security goed georganiseerd. Er is in een groot deel van het pand camerabewaking en elke dag vindt er een uitgebreide uitgangscontrole plaats. Verder wordt de voorraad wekelijks geteld, is alle apparatuur voorzien van barcodes en wordt er gebruik gemaakt van een geautomatiseerd locatiesysteem.
Er zijn per dag twee leidinggevenden aanwezig. Zij sturen circa twintig medewerkers aan om het orderpickproces in goede banen te leiden. Het orderpicken gaat geheel geautomatiseerd: medewerkers zien op een beeldscherm naar welke locatie in het magazijn zij moeten gaan om een bepaald product te pakken, vervolgens scannen zij de barcode van het product en geeft de computer aan of dit het juiste product is.
Laptops verdwijnen
Door de verschillende securitymaatregelen, deze werkwijze, en de hoge security awareness kan worden gesteld dat de groothandel zijn zaakjes goed heeft geregeld. Telverschillen per week komen wel eens voor, maar zijn vrijwel altijd verklaarbaar. Toch gebeurt het op een bepaald moment dat er in een periode van vijf weken zes dure laptops van het merk Compaq worden vermist. Daarop besluit de directie dat het tijd wordt voor een onderzoek.
Speeddome
In het onderzoek wordt besloten tot de volgende aanpak. In het voorraadsysteem is voor de dure types van het betreffende merk een vaste locatie opgegeven in een gangpad. Gedacht is over het plaatsen van een verborgen camera. Om de totale oppervlakte van het gangpad in beeld te brengen, moeten er echter minstens acht worden geplaatst en bovendien is er geen stroomvoorziening aanwezig.
Daarom wordt gekozen voor een nieuwe techniek: een speeddome camera met een groot zoombereik. Op een afstand van circa 80 meter van de laptops is deze camera naast een luchtbehandelingsunit aan het plafond op 12 meter hoog gemonteerd. Een belangrijke eigenschap van deze camera is de autotracking functie. Deze zorgt ervoor dat zodra er beweging plaatsvindt binnen het beeld de camera hierop inzoomt en de persoon blijft volgen tot het moment dat deze buiten het bereik van de camera komt.
Opgelost…
De beelden worden na enige tijd geanalyseerd en vergeleken met de pickopdrachten van de medewerkers. Daaruit blijkt dat een medewerker een laptop uit het schap heeft gehaald, waarvoor geen opdracht in het systeem stond. Daarmee lijkt de zaak opgelost…
De opdrachtgever geeft echter aan dat de betreffende 23 jarige jongeman – een beetje labiel, maar wel een harde werker – niet in staat wordt geacht om dit zelfstandig te doen. Verder is het volgens de opdrachtgever onmogelijk dat hij met een laptop het pand heeft kunnen verlaten.
‘Spoedje'
Desondanks wordt besloten om de jongeman te confronteren met het feit dat hij een laptop heeft gepakt waarvoor geen pickopdracht was verstrekt. In het gesprek geeft hij aan nooit artikelen uit het schap te halen zonder daarvoor een opdracht te hebben ontvangen. Geconfronteerd met de feiten is zijn reactie: ‘Oh die… Daar heb ik wel een opdracht voor gehad. Echter, niet van de computer maar van mijn baas!' Wat bleek? Zijn leidinggevende gaf hem af en toe opdracht om een ‘spoedje' tussendoor te doen. Vervolgens moest hij deze laptop in het rek met de defecte artikelen leggen.
Omdat de twee leidinggevenden aan het einde van de dag het pand afsluiten en een ronde om en door het pand maken, was er altijd een moment waarop de bewuste leidinggevende even alleen was en de gelegenheid had om de laptop in zijn fietstas te doen.
De jongeman werkt nog steeds in het magazijn; de leidinggevende heeft bekend en is op staande voet ontslagen. Zo wordt weer eens duidelijk hoe een gezagsverhouding kan worden misbruikt door ‘de baas'.