Niets menselijks is de ICT vreemd. Het is een wereld waarin naar hartenlust wordt gehengeld (phishing) en waar wissels (switches) en poststations (relays) staan, al dat niet voorzien van achterdeurtjes (backdoors). Er staan brandwerende muren (firewalls), er komen overstromingen voor (flooding) en als je niet oppast word je gesmurft (een verouderde soort DDoS-aanval).
Er leeft een hele malware dierentuin van wormen, trollen, virussen, konijnen (rabbits) en Trojaanse paarden. En sinds we onze netwerken aan elkaar hebben gekoppeld, kunnen we eindelijk eens complete cyberoorlogen met elkaar uitvechten. Oorlog? Nepnieuws! Alternatieve feiten volgen elkaar in rap tempo op terwijl iedereen dankzij content filtering in zijn eigen nieuwsbubbel leeft. Wat is nog waarheid en wie is wie?
Welkom bij cyber security anno 2020!
Ik schreef het al eerder: ICT is een menselijke uitvinding en daardoor erft het alle menselijke problematiek en complexiteit die daarbij horen. En omdat veiligheidsproblemen in ICT gewoonlijk worden bestreden met méér ICT neemt die complexiteit alleen maar toe. De grootste uitdaging van cyber security is dan ook geen technologie, maar het beheersen van complexiteit en het terugwinnen van vertrouwen.
Beslissingen met ICT zijn gereduceerd tot het vergelijken van getallen. Maar omdat het manipuleren van getallen nu eenmaal de crux van computers is, zal ICT altijd kwetsbaar voor manipulatie blijven. En ‘vertrouwen’ is binnen ICT geen echt vertrouwen, maar een convenant van afspraken. Je kunt aan een getal tenslotte nooit zien of het gemanipuleerd is.
Criminele organisaties misbruiken ICT en ontwijken gelijktijdig hun opsporing
ICT is als de belastingwetgeving – nog zo’n menselijke uitvinding. En daarom heeft het zin wanneer je groot en georganiseerd bent. Grote multinationals omzeilen door hun kennis en structuur de belastingwetgeving. Georganiseerde criminele organisaties misbruiken ICT en ontwijken gelijktijdig hun opsporing. En de gewone burger die geen van beide mogelijkheden heeft, tikt honderd keer meer belasting af dan een multinational en betaalt trouw zijn bestuurlijke boetes voor iedere flut overtreding die hij maakt want hij wordt met honderd procent zekerheid opgespoord.
Daarom waren de mannen die op sociale media iets lelijks van Sylvana Simons vonden binnen mum van tijd gevonden en veroordeeld. Maar het lukt maar niet om het netwerk te traceren achter diegenen die in Londen, Parijs, Brussel, Manchester en Barcelona bijna honderd mensen over de kling joegen. Evenmin lukt het om de tienduizenden trollen het zwijgen op te leggen die met onzinverhalen op sociale media in staat blijken het democratisch systeem van complete naties te laten wankelen. Cybercrime kost de wereldeconomie ondertussen een paar honderd miljard euro per jaar. Tendens: stijgend. Welkom bij cybersecurity anno 2020!
Het is kristalhelder: CLC. Criminals Love Complexity. We zijn hard op weg om misdaad weer lonend te maken.
Klik hier voor meer blogs van Civis Sollicitus