Ik ben dol op oud nieuws. Dat klinkt gek uit de mond van een journalist maar niks is zo interessant als het nieuws van een aantal maanden geleden. Op 17 mei 2023 zag je overal berichten opduiken over de belabberde beveiliging van defensieterreinen. Dat is wel het laatste wat je wilt. Daar staat immers de apparatuur opgesteld die ons tegen de Russen moet beschermen. Al die peperdure spullen (vliegtuigen, pantservoertuigen) zijn betaald van ons belastinggeld. De beveiliging is daar dus zo lek als een mandje.
Hoe ik dat weet? Uit een rapport van de Algemene Rekenkamer. Daar werken ijverige cijferaars die tot achter de komma uitrekenen of de overheid netjes met ons geld omgaat. Zij zijn achter hun pc vandaan gekomen en deden wat normaal alleen brutale televisiemakers doen: proberen ergens binnen te komen waar je niet binnen mag komen. Tv-maker Alberto Stegeman zagen we al eens vrolijk fluitend langs de beveiliging op Schiphol wandelen. Ook was hij op verboden defensieterrein. Die ambtenaren van de Rekenkamer zijn in de huid van Stegeman gekropen. Ze kregen de dienstopdracht zich schuldig te maken aan ‘inklimmingen en penetratietesten’.
Als soldaten insluipers zien, zwaaien ze dan vriendelijk naar elkaar?
‘Laag veiligheidsbewustzijn bij defensiepersoneel’
Wat gebeurt er dan? Dan gebeurt er helemaal niks, noppes, nada. Het is kinderlijk eenvoudig en zelfs als je twee keer betrapt wordt door rondrijdende soldaten gebeurt er… niks. Ik verzin het niet. Hoe gaat zoiets? Als soldaten de insluipers zien, zwaaien ze dan vriendelijk naar elkaar? Te veel haast op weg naar de kantine? Niemand bedenkt dat je zo’n incident moet melden bij de sergeant of korporaal? De Rekenkamer spreekt heel ambtelijk over een ‘laag veiligheidsbewustzijn bij defensiepersoneel’. Een paar krantenkoppen: ‘Beveiliging defensie zo lek als een mandje’, ‘Indringers kunnen ongehinderd bij zwaar wapentuig’ en ‘Beveiliging van leger rammelt’. Waarom vind ik dit oude nieuws zo interessant? Omdat er daarna niks is gebeurd. Er is geen journalist geweest die na een paar maanden dacht: effe vragen wat er intussen verbeterd is. Niks dus. Nou ja, niks?
Minister Ollongren reageerde, maar zonder een spoor van paniek. Ze vond het heel ‘herkenbaar’. Dat stelde mij niet gerust. Journalisten vinden het genoeg om één keer te constateren dat een eenvoudige ambtenaar van de Rekenkamer geweldige schade kan aanrichten.
> LEES OOK: Charles Groenhuijsen: Nieuwsgierige koffergooier
Ook in de journalistiek is er dus een ‘laag veiligheidsbewustzijn’. Als ik Alberto Stegeman was, zou ik allang op weg zijn naar zo’n onbewaakte legerplaats: inklimmen en penetreren. De Rekenkamer houdt zelfs rekening met het stelen van defensiematerieel. Als ik een Rus was, zou ik snel een peloton spionnen onze kant opsturen. Het Nederlandse en Russische leger hebben immers één ding gemeen: een gillend tekort aan materieel. Voor een beetje spion is het een koud kunstje onze spullen te jatten. Zien we binnenkort op tv beelden uit Oekraïne met militaire voertuigen van Poetin waarop de Hollandse vlag wappert? Zou Vladimir dan een bedankje sturen aan Kajsa?
Charles Groenhuijsen is journalist en werkte onder meer voor de NOS als correspondent, nieuwslezer en presentator. Sinds begin 2020 is hij presentator van talkshow Op1.
Reacties, suggesties? Graag!
charlesgroenhuijsen@gmail.com
Lees meer blogs van Charles Groenhuijsen
Volg Security Management op LinkedIn