Terwijl ik deze column voorbereidde en de thema’s ‘innovatie in de techniek’ en ‘de afhankelijkheid van buitenlandse beveiligingsproducten’ wilde belichten, kwam nieuwszender L1 met opmerkelijk nieuws. Op 25 februari meldde dit medium dat minimaal negen grote Limburgse gemeenten de Chinese camerasystemen vervangen door niet in China gefabriceerde camera’s. De reden: angst voor datalekken en zelfs voor spionage. Een inmiddels al ruim tien jaar bekend verhaal, niet alleen in Nederland.
Maar wat deden wij de laatste jaren? Wij besloten na heel veel discussie en onderzoek dat bijvoorbeeld Huawei niet mocht meedoen aan de aanbesteding van het 5G-netwerk in Nederland. En wij gingen her en der camera’s uit dit deel van de wereld vervangen door met name Amerikaanse systemen. Verder kwamen wij niet echt. Geen alternatieve strategie dus. Hier zie ik een analogie met andere markten.
Wij zijn in het westen volledig afhankelijk van landen op andere continenten, waar wij niet altijd bevriend mee zullen blijven. Dat heeft de recente historie nog laten zien. Met alle gevolgen van dien.
Waarom is het zo moeilijk om slimmere camera’s in Nederland te fabriceren?
Terug naar camerasystemen. Waarom is het, los van de kostprijstechnische reden, zo moeilijk om volledig kwalitatief goede en innovatief slimmere camera’s in Nederland te fabriceren? En waarom blijven we afhankelijk van derden? Ook toegangscontrole- en inbraakdetectiesystemen komen veelal uit landen ver van ons vandaan. En deze technieken zijn echt geen rocket science.
Ligt het aan mij of valt het u ook op? Namelijk: ik lees alleen over echte ingrijpende (IT-) technische beveiligingsinnovaties die gericht zijn op de aanpak van cyberrisico’s, artificial intelligence en de quatumcomputertechnologie. En… u raadt het al, ook deze innovaties vinden niet of nauwelijks in Nederland plaats.
Hoofdrollen voor Nederlandse innovatie op het vlak van veiligheid zijn binnen de wetenschap weggelegd voor de TU Delft en TNO. Daarnaast zijn er enkele samenwerkingsverbanden tussen het bedrijfsleven, de overheid en de wetenschap. Maar de resultaten zijn matig te noemen.
Waar blijven de vergaande ontwikkelingen op het gebied van sensortechniek en liefst met enige mate van voorspellende waarde? Kunnen wij echt niet méér met satellietobservatie? Om maar enkele voorbeelden te noemen van al jaren geleden geopperde ideeën die kennelijk nog niet tot implementatie gekomen zijn.
Ik hoop dat het met de techniek in onze sector niet zo gaat als met de defensie-industrie in ons land. Als wij die ineens hard nodig blijken te hebben, is die niet voorhanden of is er achterstallig onderhoud. En moeten wij dan toch weer ons materiaal uit het buitenland laten komen. Waarbij de keuze voor een ander Europees land niet het grootste risico hoeft te zijn. Als wij maar bewuste keuzes maken. En niet als het te laat is. Ik ben benieuwd wanneer de techniekkant van onze sector de uitdagingen aan gaat. Wij moeten meer gebruik maken van onze innovatiekracht.
Richard Franken is directeur van Franken Security Solutions. Daarvoor was hij directeur bij van Aetsveld, The Hague Security Delta, Trigion en Hoffmann bedrijfsrecherche.
Meer blogs van Richard Franken
Volg Security Management op LinkedIn
;
